συναδελφότητα

η, Ν

1. η ιδιότητα τών συναδέλφων

2. αλληλεγγύη και σύμπνοια μεταξύ συναδέλφων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συνάδελφος. Η λ., στον λόγιο τ. συναδελφότης, μαρτυρείται από το 1752 στα Εγγραφα τού Ναού τής Φανερωμένης στη Ζάκυνθο].